deze tekst is een citaat van wikipedia
Lange termijngeheugen
Als de informatie die in het kortetermijngeheugen aanwezig maar vaak genoeg herhaald wordt, wordt deze naar het permanente- of langetermijngeheugen overgebracht. Zowel het korte- als langetermijngeheugen corresponderen met bepaalde gebieden en processen in de hersenen (zie verder ook langetermijngeheugen (neurale basis)) Informatie die op deze manier is opgeslagen wordt nooit gewist. Geheugensporen kunnen echter wel vervagen, waardoor de informatie moeilijker toegankelijk is. In principe vergeet men meer en meer, naarmate iets langer geleden is, zoals blijkt uit de vergeetcurve. Ook kan oude kennis 'overschreven' worden door nieuwe kennis. Dit noemt men interferentie. Bij beschadiging of aftakeling van de hersenen (zoals bij dementie) treedt echter het omgekeerde op: recente informatie wordt niet opgeslagen/onthouden, terwijl van oudsher geautomatiseerde handelingen en lang geleden geleerde gegevens nog beschikbaar blijven.

Het langetermijngeheugen is op te delen in twee hoofdsoorten:

naar boven

Impliciet geheugen of niet-declaratief geheugen (meer info).
Dit heeft de volgende subvormen:

1) procedureel geheugen (meer info)
geheugen voor vaardigheden; zoals kunnen fietsen, of kunnen lezen

2) perceptuele priming (meer info)
effecten van eerdere aanbieding van bijvoorbeeld een woord of figuur op de latere herkenning hiervan of reactie hierop. Zie ook:

3) priming (meer info) en klassieke -conditionering (meer info)
leren door associatie van een conditionele en een niet-conditionele prikkel.

4) habituatie (meer info) en sensitisatie (meer info)
leren door herhaalde aanbieding.

naar boven

Declaratief geheugen of expliciet geheugen(meer info).
Dit heeft twee subvormen:

1) episodisch geheugen (meer info)
bevat onder andere persoonlijke gebeurtenissen (autobiografisch geheugen (meer info)).

2) semantisch geheugen (meer info)
bevat 'betekenissen' en 'feiten', bijvoorbeeld uw woordenschat, kunnen vertellen hoe je een ei bak, hoe de koningin heet, kunnen klokkijken, twee getallen bij elkaar optellen, kennis van de wereld, kennis van de taal.

naar boven

Declaratief en niet-declaratief
Kennis opgeslagen in het niet-declaratieve geheugen is impliciet aanwezig; dat wil zeggen dat we de feiten die daarin opgeslagen zijn niet kunnen opnoemen. Kennis die daarentegen is opgeslagen in het declaratieve geheugen is expliciet aanwezig. Deze feiten of regels kunnen we weer opnoemen. Het is aangetoond dat in de hersenen aparte gebieden en circuits bestaan voor de vorming van het declaratief en niet-declaratief geheugen (zie langetermijngeheugen (neurale basis)

naar boven

Links en bronnen
deze tekst is een citaat van wikipedia